W każdej miejscowości szkoła jest szczególnym miejscem spotkań, międzykulturowych i międzypokoleniowych. Jest nośnikiem tradycji i wartości. Taką jest również Szkoła Podstawowa im. Wojska Polskiego w Korfantowie. W 2010 roku placówka obchodziła jubileusz czterdziestolecia funkcjonowania w swej nowej siedzibie. Artykuł opisujący historię szkoły pochodzi ze strony internetowej Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Korfantowie.

Korfantów to miasteczko leżące na Równinie Niemodlińskiej w szerokiej, podmokłej dolinie rzeki Ścinawy Niemodlińskiej. Wzmiankowany po raz pierwszy w 1335 roku jako Hurhlanth, w spisie dziesięcin kolektora papieskiego Galhardusa de Carceribusa. W późniejszych dokumentach w stosunku do Korfantowa używano wielu określeń: Fredland, Fredeland, Fridland oraz oficjalnego Friedland, co można tłumaczyć jako „Spokojny Zakątek”. Z czasem nazwa ta uległa potocznemu spolszczeniu i równolegle z wariantem niemieckim używano gwarowego: Ferląd, Fyrląd i Fryląd. W przeszłości Korfantów nigdy nie odgrywał znaczącej roli w dziejach regionu, stając się lokalnym centrum administracyjnym i handlowym. Wczesne dzieje szkolnictwa na terenie miasta to w istocie zlepek informacji, które nie tworzą narracji ciągłej. Pierwsza informacja źródłowa pochodzi z 1564 roku. Wtedy do Korfantowa przybył protestancki kaznodzieja Georgius Fabricius. Stał on na czele gminy ewangelickiej przez 58 lat. W ciągu tego okresu stworzył system stypendialny dla młodzieży z Korfantowa, Prudnika i Niemodlina oraz szkołę i dom opiekuńczy.

W 1629 roku kościół i szkołę przejęli katolicy. Nauczycielem został wówczas Christopher Meierrzirke. W zamian za pracę otrzymywał on mąkę, 6 worków jęczmienia i 2 worki owsa rocznie oraz trawę z trzech łąk. Nauczyciel dodatkowo zaopatrywał kościół w hostie oraz był dzwonnikiem. Do jego obowiązków należało uderzanie w dzwon: jeden raz przy pogrzebie, trzy razy na „Ave” oraz jeden raz w przypadku najazdu Turków (za jedno uderzenie w dzwon otrzymywał 1 grosz z funduszy parafialnych oraz 1 grosz i 9 pfeniggów od właściciela ziemskiego). Następcą Meierrzirke był Georg Klimber, który nauczał 20 dzieci. Jako dzwonnikowi płacono mu 2 grosze od uderzenia.

22 marca 1675 roku w mieście wybuchł pożar, który strawił część zabudowań parafialnych, w tym szkołę. Wkrótce, dzięki pomocy hrabiego Wacława Henryka Nowaka (pana Friedlandu) szkołę odbudowano. W nowej formie budynek przetrwał do początków XIX wieku.

W 1825 roku z inicjatywy burmistrza Korfantowa Johanna Hildebrandta, rozpoczęto budowę nowej, murowanej, siedmioklasowej szkoły. Koszt całkowity inwestycji wyniósł 2700 talarów. W międzyczasie (w 1762 roku) społeczność ewangelicka wybudowała własną placówkę, do której uczęszczały dzieci z: Rączki, Korfantowa, Ulianówki i Wielkich Łąk (w 1938 roku – 97 uczniów).

O rosnącym prestiżu Korfantowa na niwie działalności oświatowej świadczy fakt, iż inspektorem szkolnym na powiaty: niemodliński i prudnicki w latach 1811-1818 był Johann Mross – proboszcz parafii rzymsko-katolickiej w Korfantowie.

Budynki szkolne wybudowane w XVIII i XIX wieku zachowały się do 1945 roku. Gdy do miasta przybyli przedstawiciele polskiej – administracyjnej grupy operacyjnej okazało się jednak, że ze względu na zniszczenia, nie zakwalifikowano ich do użytku. Organizatorem pierwszej polskiej szkoły w Korfantowie, został Leon Lech. Pod jego kierownictwem 27 listopada 1945 roku rozpoczął się pierwszy powojenny rok szkolny, w którym naukę podjęło 143 uczniów (pod opieką 4 nauczycieli). W 1947 roku oddano do użytku wyremontowany budynek przedwojennej szkoły (obecna ulica Jana Kilińskiego). Kierownikiem placówki był wówczas Jan Adamik. Kolejne lata przyniosły zdecydowaną poprawę bazy materialnej: zakupiono meble, pomoce naukowe oraz skompletowano zasoby szkolnej biblioteki (w 2 połowie lat 40. XX wieku – ok. 300 woluminów). W pracy z młodzieżą szczególnie wyróżniali się Zofia i Zygmunt Bidzińscy. Pan Zygmunt wkrótce objął stanowisko kierownika szkoły.

W miarę normalizacji sytuacji rosła liczba uczniów i nauczycieli. W 1955 roku w Korfantowie uczyło się 215 osób pod opieką 7 pedagogów.

W 1961 roku, w związku z reorganizacją systemu oświatowego i utworzeniem ośmioklasowych szkół, wzrosła liczba uczniów uczęszczających do korfantowskiej placówki, osiągając pułap 364 osób. Mała liczba sal lekcyjnych sprawiła, że nauka odbywała się na dwie zmiany. Zrodził się wówczas zamysł budowy nowego budynku szkolnego. Inwestycję rozpoczęto 17 października 1969 roku. W skład Społecznego Komitetu Budowy Szkoły weszli: Stanisław Strzelczyk (przewodniczący), Bronisław Szkolny, Dorota Polak, Kazimierz Białowąs, Stanisław Wadas, Piotr Stebelski, Kazimierz Chmurzewski, Tadeusz Marcjasz, Franciszek Smulski i Michał Jagielicz. Niecały rok później, 26 sierpnia 1970 roku, budowę zakończono. 1 września nastąpiło uroczyste otwarcie szkoły, podczas którego uczniowie otrzymali sztandar szkoły, wykonany przez Pracownię „Kledzik” z Poznania. Szkoła otrzymała imię Wojska Polskiego. Patronat nad placówką objęła jednostka lotnicza z Polskiej Nowej Wsi. Kierownikiem nowo wybudowanego obiektu został Bronisław Szkolny.

Od 1973 roku placówka w Korfantowie funkcjonowała jako szkoła gminna. Wpłynęła to na znaczny wzrost liczby uczącej się tu młodzieży (w 1984 roku – 578). W latach 70. i 80. XX wieku funkcję dyrektorów szkoły pełnili: Halina Dembowska, Marian Święch, Bronisław Szkolny, Józef Sozański, Teresa Kozubek i Jan Szenderewicz. To właśnie w czasach, gdy dyrektorem szkoły był Jan Szenderewicz oddano do użytku dwa nowe boiska szkolne wraz z bieżnią prostą. W znakomity sposób poprawiło to jakość nauczania wychowania fizycznego w szkole. Przełom lat 80 i 90 XX wieku, to okres budzenia się Polski do pełnej niepodległości. Na fali zbliżających się przemian, z inicjatywy wspomnianego dyrektora Szenderewicza, w 1988 roku zorganizowano Bieg Uliczny z okazji rocznicy 11 Listopada. Uczniowie uczestniczący wówczas w biegu, otrzymali reprodukcję zdjęcia Marszałka Piłsudskiego z odciśniętą okolicznościową pieczątką. Nauczycielem wychowania fizycznego był wtedy młody pasjonat biegania – Mariusz Żabiński. Obecnie korfantowskie biegi niepodległości są najstarszymi na Opolszczyźnie, a ich promotorem jest ciągle czynny zawodowo – pan Mariusz.

W 1995 roku szkoła obchodziła jubileusz 25-lecia funkcjonowania w nowej siedzibie. Był to powód do sporządzenia bilansu strat i zysków. Na inauguracji obchodów jubileuszu dyrektor szkoły Wiesław Król uznał minione lata za dobre, w których szkoła obroniła się przed bylejakością i rutyną. I jakby dla podkreślenia święta oddano do użytku nowy budynek szatni – pierwszą od ćwierćwiecza inwestycję.

W 1999 roku w ramach kolejnej reformy oświaty w Korfantowie utworzono gimnazjum, które dzieliło budynek z sześcioklasową „podstawówką”. Dyrektorem gimnazjum został Ireneusz Misztal (funkcję zastępcy dyrektora piastowała Danuta Korzeniowska), w szkole podstawowej „szefował” Wiesław Król (zastępcą dyrektora szkoły podstawowej była Teresa Kozubek). Trzy lata później (w 2002 roku) dokonano połączenia obydwu placówek w zespół szkół, którego dyrektorem został Wiesław Król (zastępcami dyrektora zostali: Ireneusz Misztal i Małgorzata Sinicka).

W 2003 roku przystąpiono do największej w dziejach korfantowskiej placówki inwestycji – budowy hali sportowej, którą oddano do użytku 16 grudnia 2005 roku. Oprócz budynku, kompleks obejmował również tartanowe boisko do piłki siatkowej, bieżnię okólną oraz prostą. Rok 2005 to również czas ważnego wyróżnienia dla społeczności szkoły podstawowej. Na wniosek Zarządu Koła Miejsko-Gminnego ZKRPiBWP w Korfantowie, w uznaniu zasług za wytrwałość i skuteczność w społecznym działaniu na rzecz rozwoju ruchu kombatanckiego i w krzewieniu jego najpiękniejszych tradycji, prezes Zarządu Głównego gen. dywizji Wacław Szklarski uhonorował Szkołę Podstawową im Wojska Polskiego w Korfantowie odznaką za zasługi dla Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych.

W sierpniu 2007 roku, po odejściu w stan spoczynku Wiesława Króla, nowym dyrektorem Zespołu Szkół została Małgorzata Sinicka, jej zastępcami zaś: Joanna Fudali i Marek Misztal.

Kolejny rozdział w dziejach korfantowskiej podstawówki otworzył rok 2011. Wtedy to, doszło do reorganizacji sieci szkół i w miejsce dotychczasowego zespołu szkół powstał zespół szkolno-przedszkolny, w skład którego weszło przedszkole oraz Szkoła Podstawowa im. Wojska Polskiego. Dyrektorem zespołu został Marek Misztal, zaś jego zastępczynią – Joanna Fudali. W strategii działalności szkoły postawiono na tradycję i nowoczesność, budując poczucie wspólnoty pomiędzy uczniami, rodzicami oraz nauczycielami i pracownikami szkoły. Zintensyfikowano działania na rzecz dziecka zdolnego, czego efektem była nadanie placówce tytułu Szkoły Odkrywców Talentów. Wdrożono program służący poprawie bezpieczeństwa oraz eliminowaniu negatywnych skutków związanych z przechodzeniem dziecka na kolejne etapy kształcenia (ZIELONE ŚWIATŁO – bezpieczne przejście). Z powodzeniem przywrócono ideę festynów rodzinnych. Przekształcono uroczystości przedszkolne i szkolne w wydarzenia środowiskowe, zapewniając im liczny i chętny udział wszystkich pracowników zespołu oraz rodziców i krewnych dzieci. Włączono szkołę do programów promujących nowoczesne rozwiązania komunikacyjne i technologiczne (Cyfrowa szkoła).

W skład grona pedagogicznego Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Korfantowie obecnie wchodzą: Joanna Fudali, Leopold Derkacz, Grzegorz Żabiński, Angelika Żabińska, Agnieszka Andrejszyn, Andrzej Kuster, Piotr Krzywicki, Jolanta Flakowska, Maria Balik, Ewa Walczak, Jan Osiecki, Beata Swaciak-Sroka, Bożena Sosulska, Elżbieta Kubiak, Krystyna Krzywicka, Jadwiga Fudalej, Monika Ryś, Anna Szejdewik, Małgorzata Marcinkiewicz, Jolanta Paszkowska, Danuta Korzeniowska, Aleksandra Mirecka, Katarzyna Juruś, Iwona Filipek, Teresa Kowalska-Sarga, Irena Bentkowska, Anna Mariowska, Krystyna Kowalska i Agnieszka Marynowicz. Wsparcie dla działań pedagogicznych wykonuje Karolina Chrobok – asystent osoby niepełnosprawnej. W minionych latach w zespole pracowali również: Stefan Osiewacz, Patrycja Magiera, Halina Sieniakiewicz, Elżbieta Sternik, Wiesław Król, Katarzyna Fudalej, ks. Andrzej Przybyła, Violetta Piekarska, Kamila Sołtys, Anna Janowska i Joanna Zelasko.

Grupę pracowników obsługi administracyjno-technicznej stanowią: Małgorzata Maćków, Aneta Świtała, Bernardyna Duś, Stanisława Gudzikowska, Lidia Maćków, Zofia Buchta, Marek Strombek, Halina Kozimor, Alina Wencel, Józefa Saciuk, Barbara Kot i Alicja Sosulska. W przeszłości w zespole szkolno-przedszkolnym pracowali również: Alfreda Woźna, Rudolf Buchta, Agnieszka Sosulska (stażystka), Anna Janowska i Barbara Mrozińska.

W skład Rady Rodziców szkoły Podstawowej im. Wojska Polskiego wchodzili: (2011/2012) Aneta Szkolna (przewodnicząca), Aleksandra Małachowska (zastępczyni), Anna Ziółkowska-Woźny (skarbnik), Marzena Marszaluk (sekretarz), Jadwiga Malinowska i Piotr Szelwach (członkowie); (2012/2013) Anna Ziółkowska-Woźny (przewodnicząca), Katarzyna Szkolna-Gach (zastępczyni), Aleksandra Małachowska (sekretarz), Marzena Marszaluk (skarbnik), Kazimierz Szkwarkowski, Barbara Kurek, Elżbieta Aleksandrowicz, Magdalena Taratuta (członkowie). Obecnie radę rodziców stanowią: Anna Ziółkowska-Woźny (przewodnicząca), Aleksandra Małachowska (zastępczyni), Aneta Szkolna (skarbnik), Barbara Kot (sekretarz), Anna Biegan, Marzena Marszaluk, Adam Szkudlarski (członkowie).

Dzięki wysiłkowi tych wspaniałych ludzi oraz dziesiątek i setek innych – bezimiennych przyjaciół zespołu szkolno-przedszkolnego, 9 października 2013 roku zorganizowano Galę Sztandarową, stanowiącą zwieńczenie dwuletniego wysiłku i pracy, na rzecz wykonania i zakupu nowego sztandaru szkoły. Sztandar utkała na zamówienie Rady Rodziców, firma “Haftina” Michalscy spółka jawna, z Piotrkowa Trybunalskiego. i tak oto, staliśmy się Rycerzami Szkoły.